Rozdział 1

Zanim zacznę: najpierw zamieszczam rozdział, objaśnienia dam w następnej notce, jeśli opowiadanie się spodoba.

Skręciłam moim czarnym mercedesem w ulicę, która od dzisiaj miała stać się ulicą, na której MIESZKAM. Wciąż nie mogłam w to uwierzyć, że udało mi się zarobić na tak dużą willę. Zawsze chciałam, ale sądziłam, że to niewykonalne. A jednak, dobra opinia wykładowców mojej uczelni pozwoliła mi na pracę dla wielu międzynarodowych firm, które sowicie mnie wynagrodziły. Tak oto wjeżdżałam na piękną i zadbaną ulicę na przedmieściach Londynu, by wreszcie ujrzeć mój nowy dom. Był piękny, duży, o jasnych, kremowych ścianach i ciemnym, czterospadowym dachu. Marzyłam o takim domu od dawna. Zatrudniłam firmę, która poustawiała meble wedle moich zaleceń, więc przyjechałam na gotowe. Zaparkowałam na podjeździe i wyjęłam z torebki klucze. Drżącą ręką włożyłam je do zamka i przekręciłam. Zaparło mi dech w piersiach. - Czy ja na coś takiego zasługuję? - spytałam się sama siebie. Wystrój był stylowy: brązy, kremy, biele, nie za dużo zbędnych ozdób. W moim poprzednim mieszkaniu w Manchesterze (mieszkałam tam zanim zmieniłam uczelnię) tylko zbierał się na nich kurz. Usiadłam na miękkiej sofie, obitej sztuczną, jasną skórą. Pogłaskałam leżąca obok poduszkę. - Mój dom.. - rozczuliłam się. Zaraz jednak zdałam sobie sprawę, że życie toczy się dalej, a ja muszę przygotować parę umów dla szefa, napisać wypracowanie dla mojego profesora, no i zrobić zakupy. A, jeszcze kolacja.. Z tego chyba zrezygnuję, zamówię coś z restauracji, a zakupy zrobię online. Coś muszę poświęcić, umowy same się nie napiszą. Poszłam do samochodu, wyciągnęłam z niego walizki i zaniosłam do środka. Godzinę zajęło mi rozpakowywanie, kolejną aklimatyzacja w nowym miejscu. Kiedy poczułam się pewnie, otoczona zdjęciami rodziny i przyjaciół, zabrałam się do pisania umów i nieszczęsnego wypracowania. Byłam na drugim roku studiów prawniczych, a po wyjeździe z Manchesteru musiałam się przepisać do Thames Valley University w Londynie, co wiązało się ze zmianą wykładowców. Mój nowy profesor od łaciny jest nieźle szurnięty, nawiedzony staruszek. Zawsze zadawał wypracowania na nudne tematy, na które trudno było znaleźć informacje. Ale cóż, poszperałam i znalazłam coś konkretnego. Podczas pisania zerkałam na dom naprzeciwko. Wiedziałam, kto tam mieszka. Wiedziałam zanim znalazłam ofertę sprzedaży tego domu. Postanowiłam, że pokażę się z jak najlepszej strony. Zamierzałam następnego dnia upiec i zanieść wszystkim sąsiadom muffinki. Miałam nadzieję, że niczego nie schrzanię. Włączyłam radio, leciało "Moments". Stukałam w klawiaturę w rytm muzyki.